Paps....en...even uitgeschakeld...

Hallo lieve blogvolgsters,

Ik begin maar even met het minder goede nieuws....voorlopig zal ik helaas weer weinig in blogland zijn.
Vorige week heb ik door een ongelukkige val van mijn paard (wederom) een rugwervel gebroken onderin mijn rug.
Ik rij mijn hele leven al paard, zo'n 18 jaar geleden voor het laatst er een keer afgevallen en nu...door een stomme samenloop van omstandigheden lag ik er naast en had ook nog eens de pech om weer een wervel in mijn rug te breken.
Vorige week zaterdag maakte we een heerlijk bosrit samen, Arrigio en ik genoten vollop van het mooie weer en de natuur.
Er was een hardloopwedstrijd uitgezet in het bos en deze kwam ook over het ruiterpad, ze hadden zo'n rood/wit afzetlint op de grond gelegd. Er zat een dame bij de post om te wachten op de lopers.
Ik ging dus stilstaan en vroeg of ik er door kon, ik moest immers het bos toch ook weer uit zien te komen.
Het zou nog even duren voordat de lopers kwamen, dus ik kon er nog wel door. Arrigio stond gewoon braaf te wachten, ik wil met hem verder stappen over het lint, (wat we wel vaker tegenkomen in het bos) maar hij raakt met zijn benen verstrikt in het lint en hij raakt in paniek. Met vier benen tegelijk de lucht in en een paar grote bokken en tja....voor dat ik het wist en kon beseffen lag ik daar.
Gelukkig hadden mensen verderop Arrigio weer redelijk snel kunnen pakken, hij was natuurlijk ook geschrokken.
Mijn zwager heeft me opgehaald in het bos, ik had goed pijn maar kon toch niet bedenken dat ik nu weer iets gebroken zou hebben...
Toch voor de zekerheid maar naar het ziekenhuis en uit de foto's bleek dat ik toch weer een wervel gebroken heb. (de meeste van jullie kunnen vast mijn ongeluk van 2 1/2 jaar geleden nog wel herinneren, waar ik door een automobilist aangereden ben en daarbij ook een rugwervel gebroken had)
Ik kan jullie vertellen dat even alles om me heen leek in te storten, ik ben 2 1/2 jaar aan het knokken geweest om weer zo ver te komen als nu en dan gebeurt er dit...puur pech, zoals de chirurg zei...
Gelukkig mocht ik na 1 nacht ziekenhuis weer naar huis, dit keer gelukkig niet in het gips zoals de vorige keer maar met een brace. De vorige breuk zat op een heel gevaarlijke plek in mijn rug en dit keer schijnt het een stabiele breuk te zijn die op een minder gevaarlijke plek zit.
Ik heb erg veel pijn, kan eigenlijk alleen maar liggen en iets lopen.
Gelukkig heb ik goede pijnmedicatie, hierdoor word ik alleen ook erg suf, slaap dus ook veel.
Maar goed, de komende 6 weken mag en kan ik weinig maar ik hoop daarna weer heel snel aan de slag te kunnen en zal er alles aan doen om weer helemaal terug te komen op het niveau dat ik inmiddels was.
Goed, een heel verhaal maar wilde het toch even met jullie delen.
Ik was weer zo lekker aan het scrappen en bloggen maar dat zal dus weer even op een laag pitje komen te staan.

Gelukkig had ik al wel mijn kaartje klaar voor mijn paps voor vaderdag!
Dank je wel Durvina voor de inspiratie, ik zag een tijdje terug op haar blog zo'n gave kaart en had haar gevraagd of ik deze mocht liften.

Hieronder nog even de gebruikte materialen:

SU Cardstock: Baked Brown Sugar, Marina Mist en Whisper White
SU Designpapier: Color Collection Designer Series Paper Stacks - Subtles
SU inktpads: Baked Brown Sugar en Marina Mist
SU stempelsets: Off the Grid, Simply Stars, Gorgeous Grunge en A Round Array
SU punch: 7/8 Scallop Circle Punch en de 1 1/4 Circle Punch
MFT stans:  By the Letters
Zilveren lovertjes

Dit was het weer even voor vandaag, ik wens alle papa's een heel fijne vaderdag en paps... ik hoop er volgend jaar weer gewoon bij te zijn hoor!

Bedankt weer voor jullie bezoekje en hopelijk tot snel weer!