zondag 24 mei 2015
Geluk en Verdriet liggen soms heel dicht bij elkaar....
Lieve blogvolgsters,
In mijn vorige blogpost vertel ik nog over de fijne verjaardag die we mochten vieren, een dag met een gouden randje....donderdag was Gert jarig en het weer zat mee en we hebben er saampjes nog een heerlijke dag van gemaakt, we zijn naar Garderen geweest naar de zandsculpturen en daarna nog een heerlijke ijscoupe gegeten. We zijn super dankbaar dat we dit konden doen!
Vrijdag weer aan het werk en 's middags een afspraak bij de hoefsmid met Arrigio.
Dat klinkt nog allemaal als heel gewoon...nog niet wetende waar deze dag op uit zou draaien...
Arrigio is (zoals vele van jullie wel weten) ons paard, ons alles! We hebben hem 21 jaar geleden zelf gefokt en deelden lief en leed met hem.
De band met een dier kan wel zo bijzonder zijn, een dier is eerlijk en houdt onvoorwaardelijk van je.
Ze kijken niet hoe je eruit ziet, ze voelen je liefde toch wel...
Ons hele leven stond in het teken van Arrigio, ik was elke dag een aantal uur met hem bezig, zijn stal, zijn verzorging en niet te vergeten de ongeloofelijk fijne ritten met hem door de bossen op de Veluwe.
Tot gisteren...heel onverwachts hebben we afscheid moeten nemen van onze trots, ons mannetje!
Hij kwam donderdag kreupel uit de wei maar goed, dat gebeurt wel eens vaker, ze verstappen zich wel eens.
Vrijdag hadden we een afspraak op de kliniek bij de hoefsmid. Toen hij Arrigio zag bleek al snel dat het er niet goed uitzag...de dierenarts kwam er bij en deze bevestigde het vermoeden van de hoefsmid. Zijn pees was afgescheurd/afgeknapt....Al heel snel werd duidelijk dat we niets meer konden doen, er was geen herstel meer mogelijk.
Gert en ik hebben Arrigio moeten laten inslapen....
Ik kan jullie niet vertellen wat een ongeloofelijk verdriet wij hebben, wat een leeg gevoel, het doet pijn....
Mijn hele leven heb ik paardgereden, vanaf dat ik Gert leerde kennen zo'n dikke 30 jaar geleden was het elke dag een leven dat in het teken stond van de paarden. Alles werd om de paarden heen gepland.
En nu....het ligt achter ons....en komt nooit meer terug.
We wisten dat Arrigio ons laatste paard zou zijn, wat heb ik geknokt om weer terug te komen in het zadel na twee keer vlak achter elkaar mijn rugwervel gebroken te hebben.
En wat was ik dankbaar dat ik weer op mijn paardje door het bos kon stappen, wat genoten we weer samen...
Vorig jaar in het pinksterweekend maakte ik mijn val, waarbij ik ongelukkig terecht kwam en mijn rugwervel brak. Nu met pinksteren, een jaar later...hebben we afscheid van hem moeten nemen.
Rust zacht lieve Arrigio, voor altijd in ons hart....
Ik wilde dit graag met jullie delen omdat veel van jullie weten welke grote rol Arrigio in ons leven speelde.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Lieve Marian wat een vreselijk bericht dat jullie Arrigio moesten laten inslapen en wat zal dat zwaar zijn om zonder hem verder te moeten. Jullie maatje is er helaas niet meer en ik hoop dat woorden van troost jullie verdriet wat verlichting kan geven. Een heel klein lichtpuntje is dat Arrigio geen pijn meer heeft. Ik wens jullie veel sterkte en dikke knuffel voor jullie. Lieve groetjes, Els
BeantwoordenVerwijderenAch jee wat erg. Weet hoe het is om zo'n sterkte band met je paard te hebben en afscheid te moeten nemen. Dit is ongelooflijk moeilijk. Ik wens je ontzettend veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Miranda
Lieve Marianne en Gert, wat afschuwelijk dat jullie afscheid hebben moeten nemen van jullie grote vriend en liefde. Het zal veel tijd nodig hebben om dit een plekje te kunnen geven. Arrigio zal altijd in jullie hart voortleven en de mooie herinneringen aan hem zullen gelukkig wel blijven. Heel veel sterkte en een hele dikke knuffel voor jullie allbei. Ik leef met jullie mee.....
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Wendy
Wat een leegte zal er nu zijn. Ik wens jullie veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Aartje
Gecondoleerd met het verlies van jullie grote dierenvriend, heel veel sterkte!!!
BeantwoordenVerwijderenCreatieve groetjes, Gaby
Wat een heftig verhaal . Ik wens je veel moed om alles te verwerken. Veel sterkte ☆ Sarah ☆
BeantwoordenVerwijderenLieve Marianne en Gert,
BeantwoordenVerwijderenEr zijn niet genoeg lieve woorden te vinden om te zeggen hoe verdrietig ik dit voor jullie vind, Arrigio maakte zo lang zo'n belangrijk deel van jullie leven uit en nu ineens dit. gelukkig hoeft hij noet te lijden en als alle traantjes zijn opgedroogd hebben jullie een berg dierbare herinneringen aan deze schitterende grote vriend en die kan niemand jullie ooit afnemen!!!
Hele dikke knuffel, xx Irene
Lieve Marianne,
BeantwoordenVerwijderenDe tranen rollen over mijn wang dat ik je bericht zit te lezen. Wat een enorm groot verlies voor jullie. Ik wens jullie heel veel sterkte en het zal een lange tijd duren om het verlies van Arrigio een plekje te geven. Maar na verloop der tijd blijven alleen de mooie herinneringen en dit zal je vrolijk maken. Meis ik leef met je mee liefs en een dikke knuffel Petra.
Wat een in-en-in triest bericht is dit, Marianne...ik wens jullie heel veel sterkte en hoop dat je het op termijn een plekje kunt geven.
BeantwoordenVerwijderenxxx Margreet
Oh wat triest Marianne.... heel veel sterkte allebei met dit verlies.
BeantwoordenVerwijderenWat erg Marianne! Sam vertelde het me gisteren al. Heel veel sterkte toewenst met het verwerken van dit verlies. Dikke knuffel en ik denk aan jullie. Xxx
BeantwoordenVerwijderenMargriet
Marianne wat een verschrikkelijk bericht. Ik las je bericht nog maar net, net zoals jij ben ik ook een enorme paardenliefhebber. Ik leef met jullie mee. Heel veel sterkte de komende tijd hoor.
BeantwoordenVerwijderenAgeeth xx
Met tranen in mijn ogen lees ik je bericht. Wat een verschrikkelijk nieuws om te horen. Je maatje verliezen is het ergste wat er is, heel veel sterkte toegewenst.
BeantwoordenVerwijderenlieve groetjes Helen
Oh Marianne, wat erg voor jullie, ik weet hoezeer je dol was op je mooie Arrigio! Jullie hebben samen zoveel meegemaakt en ik kan me zo goed voorstellen dat hij een grote leegte achterlaat! Heel veel sterkte meisje!!
BeantwoordenVerwijderenMarianne wat een zeer droevig nieuws!!! Ik weet hoe dol je was op je prachtige paard, dus zul je hem ontzettend missen! Ik wens je ongelooflijk veel Sterkte met dit grote verlies voor jou/jullie!
BeantwoordenVerwijderenlieve groetjes van Gerie
Wat ontzettend verdrietig, Marianne! Op de foto is goed te zien wat een prachtig paard is en uit jouw verhaal blijkt hoeveel jullie van hem houden. Heel veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte in deze moeilijke tijd, Marianne! Wat een groot gemis! Hopelijk kunnen de mooie herinneringen aan Arrigio jullie enige troost bieden.
BeantwoordenVerwijderenLieve Marianne, wat erg zeg voor jullie. Heel veel sterkte hoor! Veel liefs, Miranda v.d.W.
BeantwoordenVerwijderenPfff wat een verhaal om te lezen zeg. Ik ben er stil van. Ik wens jou en Ger sterkte om dit een plekje te geven en dat zal heel moeilijk zijn. Hoop dat de herinneringen op een gegeven moment jullie troost kunnen brengen.
BeantwoordenVerwijderenliefs Nicolet
Lieve Marianne & Gert,
BeantwoordenVerwijderenWat schrik ik van je bericht!
Zo onverwachts.......zoveel verdriet.
Er zijn niet genoeg lieve woorden om jullie te troosten.
Ik begrijp dat dit heel veel impact heeft op jullie leven.
Lieverd, heel veel sterkte toe gewenst en een hele dikke knuffel!
Ik denk aan jullie........
Liefs,
Corien.
Hej lief zusje,
BeantwoordenVerwijderenIk heb geen woorden die Gert en jou kunnen troosten.
Ik durf me nauwelijks voor te stellen hoe kapot jullie moeten zijn.
Te veel verdriet in een te korte periode........
Gelukkig hopt Noppa nog fijn thuis rond, want niemand kan zo goed troosten als een diertje.
Heel veel sterkte samen.
Vier stevige armen om jullie heen van Robert en Lonne.